Hoe lekker is het: je hebt net gehoord dat je je havodiploma in the pocket hebt en dat vier je dan met vrienden aan het Gardameer in Italië. Veel jongeren gaan er even op uit na jaren hard leren en hun examen. Zo ook Stijn Ekkelboom uit Enschede, 11 jaar geleden. Maar een feestje werd het niet, integendeel zelfs. Op de eerste dag dook hij van een steiger, brak zijn nek en liep daardoor een dwarslaesie op.
"Aan de kant van de steiger waar ik dook, was het erg ondiep. Ik kwam dus met mijn hoofd tegen de bodem en brak mijn nek. Ik wist meteen dat het niet goed was." Na twee weken in het ziekenhuis in Italië mag Stijn naar Enschede, waar hij na een tijdje het ziekenhuis mag verlaten en kan gaan revalideren.
En dat was keihard werken. "En heel confronterend", vertelt de nu 29-jarige Stijn. "Je wil weer van alles, maar het lukt dan niet meteen. Ik ben soms huilend terug naar mijn kamer gegaan. Na zo'n drie maanden revalideren stagneerde het. Toen wist ik dat dat mijn nieuwe leven was."
"Ik ben spastisch, dat heb ik ook overgehouden aan het ongeluk. Dat is vaak nog het meest frustrerende, dat ik mijn handen niet goed kan gebruiken." Hij zit in een rolstoel. Toch redt Stijn zich prima: zowel thuis als op zijn werk zijn een paar aanpassingen gedaan.
In de keuken kan hij met zijn stoel onder het aanrecht komen, de deuren worden geopend door op een knop te drukken en -die valt het meest op- bij het bed hangt een tillift. "Op het werk heb ik alleen een grotere telefoon en mijn toetsenbord is iets anders."
